هنر کنترل کردن ديگران

هنر کنترل کردن ديگران

یکی از جنبه های مهارت اجتماعی این است که بتوانیم فردی با احساسات آشفته را آرام کنیم. کنترل کردن فردی که در اوج خشم و عصبانیت است نشانه کمال استادی در مهارتهای اجتماعی است.

اطلاعات به دست آمده در زمینه سرایت عاطفی و کنترل خشم نشان می دهد که یکی از موثرترین تدابیر در این مورد آن است که حواس فرد خشمگین را پرت کنیم و با او احساس همدردی نموده و سپس حواس او را به موضوع دیگری که برای او حالت خوشایند تری دارد منحرف کنیم.خلاصه نوعی کشش عاطفی!

داستانی که در زیر می آید نمونه بارز چنین مهارت ظریفی در هنر نفوذ عاطفی است ،تری دابسون، در سالهای 1950، یکی از نخستین امریکایهایی بود که در ژاپن به ورزش رزمی آیکیدو می پرداخت.

دابسون چنین تعریف می کند:

یک روز عصر که داشتم با ترن شهری توکیو به خانه برمی گشتم کارگر درشت هیکل و مستی سوار قطار شد و تلو تلو خوران شروع به ترساندن مسافران کرد. همانطور که نعره می کشید و به همه فحش میداد،به طرف زنی که بچه اش را  در بغل گرفته بود، حمله ور شد زن پشت زوج سالخورده ای پناه گرفت و همگی وحشت زده به طرف عقب کوپه رفتند.مرد مست که سرا پا خشم بود به میله آهنی وسط کوپه چنگ انداخت. گویی که سعی داشت آن را از جای خود درآورد. در این لحظه من که در اوج آمادگی جسمانی بودم از جا بلند شده و آماده شدم که مرد مست را سر جای خود بنشانم.

اما ناگهان کلمات معلم خود را به یاد آوردم که می گفت:

آیکیدو هنر آشتی است هر کس به فکر جنگیدن باشد ارتباط خود را با جهان هستی از دست می دهد.آیکیدو سعی دارد اختلافات را برطرف کند نه اینکه آنها را دامن بزند.

من به معلم خود قول داده بودم که هرگز شروع کننده دعوا نباشم و مهارتهای رزمی آیکیدو را فقط برای دفاع به کار ببرم .

در آن لحظه فرصتی پیش آمده بود که قابلیتهای خود را در زندگی واقعی محک بزنم. بنابر این درهمان حین که مسافران از ترس در جای خود میخکوب شده بودند به آرامی و متانت از جای خود برخاستم. مرد مست با دیدن من نعره ای سر داد که :"اوهو! یک غریبه ! باید یک درس ژاپنی بهت بدم !" و خودش را آماده کرده بود که به من حمله ور شود اما در همان لحظه فریاد مهیب و مسرت بخشی به هوا برخواست که لحنی دوستانه داشت.مرد مست شگفت زده به طرف صدا برگشت و مرد ژاپنی کوتاه قدی را با لباس کیمونو دید که حدود هفتاد سال داشت. پیر مرد لبخندی زد و با حرکت دست به او اشاره ای کرد.

مرد مست به او پرخاش کرد که" چرا من باید با تو لعنتی صحبت کنم؟"در همین لحظه من آماده بودم که با یک ضربه او را نقش زمین کنم. پیرمرد با صدای گرم و چشمان خندانش رو به مرد کرد وپرسید "چه نوشیده ای؟" مرد مست نعره کشید "ساکی خورده ام به هیچکس ربطی ندارد.

پیرمرد با لحن صمیمانه اش گفت:"شگفت آور است،واقعأ شگفت آور است،می فهمی من هم عاشق ساکی هستم. هر شب با زنم که هفتادو شش سال دارد یک شیشه کوچک ساکی برمی داریم و می رویم توی باغ و روی یک نیمکت چوبی زیر درخت خرمالو می نشینیم و ..."

مرد مست همانطور که به هرفهای پیرمرد گوش می کرد بتدریج چهره اش آرام شدو مشت های گره کرده اش را از هم گشود "اوه من عاشق خرمالو هستم ..."

"بله و من مطمئنم که تو هم زن خوبی داری ."

کارگر مست پاسخ داد"نه زنم مرده..."و بعد سر درد دلش باز شد و ماجرای غم انگیز مرگ زنش را تعریف کرد و بعد از خانه،کار و شرمنده بودن از خودش گفت.در این هنگام قطار به ایستگاه مقصد بعدی می رسد و او حین پیاده شدن می شنود که پیرمرد از کارگر می خواهد تا شبی به خانه ی آنها رفته وراجع به همه چیز گپ بزنند...

می بینیم که مهارت عاطفی پیرمرد واقعأ بی نظیر بود.